สุนัขไส้กรอก...ที่ตัวที่เตี้ยๆ หลังยาวๆ ขาสั้นๆ เวลามันเคลื่อนตัววิ่งหรือเดินไปไหนๆ นั้น เหมือนกับไส้กรอกเคลื่อนที่อย่างไงอย่างงั้น จนหลายคนที่พบเห็น หรือแม้แต่เจ้าของเอง พากันเรียกมันติดปากว่า "สุนัขไส้กรอก" ซึ่งจริงๆ แล้วเจ้าสุนัขพันธุ์นี้มันคือ ดัชชุน (Dachshund) สุนัข ที่มีต้นกำเนิดจากเยอรมนี ที่ถูกยกให้เป็นสายพันธุ์สุนัขที่เป็นสัญลักษณ์ของเยอรมนีที่มีชื่อเสียงโด่งดังพอกับเบียร์ของประเทศเลยทีเดียว ปัจจุบัน ดัชชุน เป็นสุนัขยอดนิยมติดอันดับโลก
ดัชชุน เป็นสุนัขที่กล้าหาญ แข็งแรงและทรหด เป็นมิตรกับเด็ก อีกทั้งยังเป็น สุนัข ที่ฝึกง่าย ไม่ดุร้ายและเรียนรู้เร็ว เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้แต่ฉลาด ไอคิวสูง มีสัญชาตญาณในการล่าเยี่ยม เพราะถูกผสมขึ้นมาเพื่อการล่า และติดตามสัตว์บนพื้นดินหรือต่ำกว่า ไม่ว่าจะเป็นกระต่ายป่า และหนู ทั้งบนดินและใต้พื้นดิน โดยวิธีการดัชชุนจะใช้ขาสั้นๆ ขุดดินเพื่อให้เหยื่อออกมา จากนั้นมันก็จะตามไล่ล่าเข้าไปในโพรงอย่างเมามัน! โดยเฉพาะกับตัวแบดเจอร์ ซึ่งเป็นสัตว์ป่าชนิดหนึ่งอาศัยอยู่ใต้ดินและมักจะออกมาหาอาหารตอนกลางคืน สุนัข ดัชชุน จึงมักถูกเรียกว่า "สุนัขแบดเจอร" อีกชื่อหนึ่งด้วย
ว่ากันว่า ความกล้าหาญของ สุนัข ดัชชุน หลายตัวรวมกันสามารถเข้าต่อกรกับหมีป่าได้อย่างสบาย ตามข้อมูลระบุว่า สุนัข ดัชชุน ขนาดเล็กที่มีน้ำหนัก 16 - 22 ปอนด์ ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ามีประสิทธิภาพในการต่อสู้กับ สุนัขจิ้งจอก และสามารถแกะรอยกวางที่ได้รับบาดเจ็บ
ทั้งนี้ ความนิยมในการเลี้ยง สุนัข ดัชชุน ในอเมริกาและแคนาดาเริ่มขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นต้นมา โดยทหารอเมริกันได้นำสายพันธุ์มาจากเยอรมนี

ดัชชุน เป็นสุนัขในกลุ่มสุนัขฮาวด์ (Hound Group) มีส่วนสูงโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 13 - 23 ซม. น้ำหนัก 8 - 12 กิโลกรัม สุนัข พันธุ์นี้จะมีรูปร่าง ยาวเรียว บึกบึน แข็งแรง เตี้ย ล่ำ พร้อมด้วยขาสั้นๆ หัวยาวเรียว กะโหลกศีรษะราบและนูนโค้งเล็กน้อย คิ้วโค้งและยื่นออกมา ขากรรไกรยาว กรามแข็งแรง ฟันสบกันแบบเหมือนกรรไกร ตาสีน้ำตาล-ดำ แสดงออกถึงความเฉลียวฉลาดและแสดงความรู้สึกเป็นมิตร
สุนัข ดัชชุน ใบหูจะยาว และเคลื่อนไหวได้ ลำตัว มีลักษณะเรียวยาว กล้ามเนื้อแข็งแรง ระยะระหว่างพื้นถึงลำตัว (อก) จะเท่ากับ 1 ใน 3 ของความสูงจากพื้นถึงหัวไหล่ และความยาวของลำตัว หาง จะอยู่ในแนวเดียวกับหลัง
ส่วนขนของ สุนัข ดัชชุน นั้นจะแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะ คือ ขนสั้น ขนหยาบ และขนยาว สีที่นิยมเลี้ยงในบ้านเรามีหลายสี อาทิ สีดำ, สีน้ำตาล, สีเทา, สีครีม, สีช็อกโกแลต ฯลฯ แต่ถ้าเป็นหลายสีในตัวเดียวกันก็จะมีราคาแพงกว่าสีเดียว เช่น มี 3-5 สีในตัวเดียวกัน
ทั้งนี้ สุนัข ดัชชุน ที่เป็นสายพันธุ์แท้จะต้องมีรูปทรงดี สมส่วน ถ้าตรงตามสายพันธุ์ส่วนของหางจะต้องตรง ไม่ขด ขาหลังไม่โก่งหรือเป็นโรคตะโพกอ่อน ลักษณะการเดินทะมัดทะแมง โดยสังเกตุง่ายๆ คือ ดัชชุนตัวเมียถ้ามีลำตัวยาวยิ่งดี แต่ถ้าเป็นตัวผู้จะต้องมีลำตัวสั้นกว่าตัวเมียเล็กน้อยจะสวยมาก
ดัชชุน

1. ดัชชุน ขนสั้น หรือขนเรียบ ขนจะสั้น หนา เรียบ และเป็นเงา ไม่มีบริเวณที่ขนหลุดล่วงเหลือแต่หนัง ข้อบกพร่องพิเศษ คือขนละเอียด,บาง,หยาบเหลือหนาเกินไปหางค่อยๆ เรียวเล็กลงทีละน้อยไปทางปลายหาง มีขนดีแต่ไม่ถึงกับดกมาก ยาวเรียว ขนหนาหยาบที่ด้านล่างถือว่าเป็นแถบของขนที่กำลังขึ้นงอกงาม
2. ดัชชุน ขนหยาบ หรือขนลวด เป็นพันธุ์ผสม ลักษณะโดยทั่วไปเป็นแบบเดียวกับ ดัชชุน ขนสั้นแต่ขาไม่ยาว ลำตัวสูงกว่าพื้น ขนทั้งลำตัวยกเว้นขากรรไกร คิ้ว หู ปกคลุมไปด้วยขนแข็ง หยาบ หนา สั้น เหมือนกันหมดทั้งลำตัว แต่มีขนที่สั้นกว่าและละเอียดกว่ากระจายอยู่ระหว่างขนที่หนา มีเคราอยู่ที่คาง ขนคิ้วเป็นพุ่ม ที่ตรงบริเวณหูขนจะสั้นกว่าที่ลำตัว
3. ดัชชุน ขนยาว ลักษณะเด่นของพันธุ์ขนยาวคือ ขนแพรไหมค่อนข้างยาว ขนนุ่มเรียบเป็นประกาย ขนหยิกเล็กน้อย มีความยาวกว่าที่บริเวณใต้คอ ที่ด้านล่างของลำตัวโดยเฉพาะที่หูและหลังขาเป็นลักษณะขนยาว ขนมีความยาวที่ด้านใต้หาง ขนยาวพ้นขอบด้านล่างของหู

นิสัยที่ทำให้หลายคนหลงใหลได้ปลื้มกระทั่งอดใจไม่ไหว ต้องหา สุนัข ดัชชุน มาไว้เป็นสมาชิกส่วนหนึ่งของครอบครัว คือ ดัชชุน เป็นสุนัขที่อารมณ์สดใส ใจดี และมีชีวิตชีวา สง่างาม กล้าหาญ มีความมุ่งมั่น ชอบค้นหา มีจมูกดมกลิ่นที่ยอดเยี่ยม แต่ออกแนวดื้อรั้น อีกทั้งยังมีความอยากรู้อยากเห็น แถมมีความซุกซน
ขณะเดียวกัน สุนัข ดัชชุน ก็มีความเฉลียวฉลาด และที่เป็นเสน่ห์สุดๆ ของเจ้าหมาพันธุ์ไส้กรอกก็ตรงที่ "เขาจะรักเจ้าของอย่างมากๆ ขี้อ้อนสุดๆ" ด้วยเหตุนี้ในต่างประเทศจึงนิยมเลี้ยงดัชชุนไว้ในบ้าน โดยเฉพาะครอบครัวที่มีผู้สูงอายุ และเด็กเล็ก
และอย่างหนึ่งที่ไม่อาจลืมหรือมองข้ามไปได้ จนบางครั้งทำให้หลายๆ คนคิดจะคัดออกจากการเป็นสมาชิกของครอบครัวทั้งที่เป็นธรรมชาติของมัน ก็คือ ดัชชุน จะชอบขุดดิน ขี้อิจฉา โกรธง่าย และค่อนข้างดื้อรั้น อย่าแปลกใจหากมันชอบที่จะขุดหลุมขุดโพรงและวิ่งไล่จับหนูจับแมลงสาบเล่น เพราะนั่นคืออุปนิสัยดั้งเดิมของมันที่ถ่ายทอดมาตั้งแต่บรรพบุรุษ

หลายๆ คนที่เปิดใจกว้างคิดจะรับเจ้าสุนัขไส้กรอกเข้ามาเป็นสมาชิกภายในบ้าน ก่อนอื่นต้องถามใจด้วยว่า มีเวลาพาเขาไปเดินเล่นอย่างน้อย 2-3 ครั้ง/สัปดาห์ หรือไม่ เพราะดัชชุนเป็นสุนัขที่ชอบการเดินมาก อีกทั้งยังอ้วนง่าย ทำให้เสี่ยงต่อปัญหาด้านสุขภาพตามมาภายหลัง ดังนั้น ในการเลือกซื้อสุนัขพันธุ์นี้มาเลี้ยงจะต้องดูในเรื่องสุขภาพและความแข็งแรงเป็นหลัก
สำหรับอาหารที่ใช้เลี้ยง สุนัข ดัชชุน ควรใช้อาหารเม็ด ควรให้วันละ 2 มื้อ เช้า-เย็น ข้อควรระวังในการเลี้ยง ดัชชุน คือ ห้ามเลี้ยงจนมันอ้วน เพราะจะมีปัญหาต่อกระดูกสันหลังของมันได้

สุนัข ดัชชุน มักจะเป็นโรคตะโพกอ่อน จะพบอาการชัดเจนเมื่อสุนัขโตแล้ว ถ้าเป็นโรคนี้แล้วจะกระโดดไม่ไหวเหมือนขาไม่มีแรง นอกจากนี้ ส่วนหลังของดัชชุนจะได้รับอันตรายได้ง่ายมาก เนื่องจากมีหลังที่ยาวกว่าปกติ กระดูกงอระหว่างกระดูกสันหลังเมื่ออายุมาก และปัญหาเกี่ยวกับข้อกระดูกสันหลัง ดังนั้น อย่าลูบหลังของ สุนัข ดัชชุน บ่อย หรืออย่าให้ถูกกระทบกระแทกจากการกระโดด และไม่เหมาะที่จะเลี้ยง ดัชชุน ในบ้านที่มีพื้นต่างระดับหรือพื้นที่สูงๆ ต่ำๆ มาก


ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น